Irak Türklerinin önde gelen isimlerinden Nefi Demirci'nin ölümünü en iyi anlatan bir cümle kursak sanırım bu 'Bozkurt’un ölümü' olur. Kerkük’ten çıkıp İstanbul’da son bulan yaşam öyküsü adeta Orta Doğu‘daki Türk varlığının izdüşümleri gibi...
Kendisiyle İstanbul’da 'Türk dünyası çalışmaları' çerçevesinde tanıştığımızda da karşımda tam bir dava adamı, inanmış bir Türkmen buldum. Her zaman Irak Türkleri ile ilgili yapılacak projeleri fikirleri ve söylemleri vardı.
Özbeöz Türk olan ve bununla diyar diyar övünen Nefi Demirci, TRT'nin 'Ömür Dediğin' adlı programına 2017 yılında verdiği röportajında "Yalnız kalan şehirdir Kerkük" diyerek bizi Kerkük diyarına, duygusal bir iklime götürdü. "Bugüne kadar Kerkük'e neden dönmediniz?" sorusuna şöyle bir cevap verdi: Kerkük benim çocukluğumun, gençliğimin geçtiği özel insanlarla davamızın şehriydi. Şimdi perişan haldeki Kerkük‘ü görmek istemiyorum. Hep hatırladığım hatıralarda kalsın Kerkük...
Öte yandan şimdilerin Kerkük'ü için "Perdeleri örtük, lambaları sönük, sırtında yılların yükü, hatıraları kırık dökük bir yer olacak orada, adı Kerkük." diyen Demirci, adeta bu kadim şehrin halini resmetti.
Şehit arkadaşlarını hiç unutmaz, onları tek tek anar hatırlarını paylaşırdı. Darağacında üç fidan, yani Saddam diktasında Necdet Koçak ve arkadaşları... İstanbul’daki yaşayan Türk soylar diasporasında, Nefi abisi ve aksakallısı ansızın geldi bu hayata...
Can Azerbaycan’ın 44 günlük vermiş olduğu vatan mücadelesinde de öyle heyecanlıydı ki her gün yayınlarda bize fikirlerini beyan ederdi. Sanki cephede savaşan bir Azerbaycan Türk askeri vardı karşımızda. Şimdi çok şey yapılacak çok şey yazılacak taziyelerde...
Nefi Demirci'yi her zaman hilalin ucundaki yıldıza benzetirdim. Yıldız gibi parladı yıldız gibi kayıp gitti.
Bu dünyadan bir Nefi Demirci geçti.
Sayfanın sonuna geldiniz!
